Labradoriet is in 1770 in Canada ontdekt, maar het was waarschijnlijk al bekend in de Romeinse tijd. Zo beschrijft de Romeinse historicus Plinius (23-79 n. Chr.) in zijn geschriften een edelsteen die zeer sterk doet denken aan de labradoriet. De naam van de steen noemt hij echter niet.
De naam onyx werd in vroeger tijden gegeven aan stenen die wij nu agaat noemen. De steen die wij nu onyx noemen, heette vroeger jaspis. Pas sinds de 18e eeuw wordt de naam onyx alleen nog gegeven aan zwarte chalcedoon. Dat doen we tegenwoordig nog steeds.
De oude Egyptenaren gebruikten sodaliet en lapis lazuli door elkaar. Er zijn scarabeeën van sodaliet gevonden, en rituele voorwerpen werden met sodaliet versierd. Vermalen sodaliet werd gebruikt als grondstof voor blauwe verf en oogmake-up.
Jaspis werd in de Oudheid voor de moeder van alle edelstenen gehouden. Jaspis gold toen als een van de kostbaarste stenen. Dat klinkt misschien vreemd, omdat jaspis een vrij gangbare steen is. Dat hij toch kostbaar is, komt door zijn mooie heldere kleuren en goede bewerkbaarheid.
De hematiet staat al duizenden jaren bekend als heelsteen. Hij werd al gebruikt in het oude Babylon, in het oude Egypte, bij de Grieken en Romeinen, in de Middeleeuwen, daarna en nu nog steeds. De steen is steeds gebruikt bij bloedarmoede en voor het stelpen van bloedende wonden.
De oude Soemerische beschaving (3500-2000 v.Chr.) uit Mesopotamië (tegenwoordig zuidoost-Irak) was dol op lapis lazuli. Dit prachtige gesteente, gedolven in Afghanistan, is in talloze sieraden en objecten verwerkt. Er zijn beeldschone mozaïeken op muren en vloeren teruggevonden.
De Oude Grieken kenden de tijgeroog als een steen die je een goed humeur bezorgde en de zintuigen versterkte. De steen zou beschermen tegen verkeerde vrienden en andere negatieve elementen.
Mineraloog Henry How (1828 – 1879) ontdekte howliet in 1868 in Nova Scotia, zuidoost-Canada. De steen werd een populair onderdeel van sieraden.In de edelsteentherapie is howliet nog maar kort in gebruik.
Al heel vroeg, in de Steentijd, werd obsidiaan gebruikt voor het maken van werktuigen.
In Noord-Amerika gebruikten de Indianen obsidiaan om speren en pijlen van scherpe punten te voorzien. Daarnaast was obsidiaan voor de Indianen een belangrijke heelsteen en talisman.
Amethist kent een lange geschiedenis. Al eeuwen is het een geliefkoosde sier- en heelsteen. Het kristal werd gevonden in de piramides van het oude Egypte en in graven van Etrusken en Romeinen
Lavasteen verenigt de energie van vuur en aarde in zich waarbij de aardse energie het vuur een beetje tempert. Het vergroot je wilskracht, geeft moed en maakt sterk en volhardend.
De dumortieriet werd in Afrika beschouwd als versteend water, en was daarom zeer kostbaar. Waar deze steen ook werd gevonden, altijd was er water in de buurt. Waarom dumortieriet en water zo’n innige relatie hebben, is onbekend.
De agaat wordt al meer dan 8000 jaar gebruikt. De naam agaat is gegeven door Theophrastus (371-287 v.Chr.), een Griekse filosoof en schrijver. In zijn tijd werden kleurrijke agaten gevonden langs de rivier Achates op Sicilië. Tegenwoordig heet deze rivier Dirillo en worden er weinig agaten meer gevonden.
Labradoriet is in 1770 in Canada ontdekt, maar het was waarschijnlijk al bekend in de Romeinse tijd. Zo beschrijft de Romeinse historicus Plinius (23-79 n. Chr.) in zijn geschriften een edelsteen die zeer sterk doet denken aan de labradoriet. De naam van de steen noemt hij echter niet.
De naam onyx werd in vroeger tijden gegeven aan stenen die wij nu agaat noemen. De steen die wij nu onyx noemen, heette vroeger jaspis. Pas sinds de 18e eeuw wordt de naam onyx alleen nog gegeven aan zwarte chalcedoon. Dat doen we tegenwoordig nog steeds.
De oude Egyptenaren gebruikten sodaliet en lapis lazuli door elkaar. Er zijn scarabeeën van sodaliet gevonden, en rituele voorwerpen werden met sodaliet versierd. Vermalen sodaliet werd gebruikt als grondstof voor blauwe verf en oogmake-up.
Jaspis werd in de Oudheid voor de moeder van alle edelstenen gehouden. Jaspis gold toen als een van de kostbaarste stenen. Dat klinkt misschien vreemd, omdat jaspis een vrij gangbare steen is. Dat hij toch kostbaar is, komt door zijn mooie heldere kleuren en goede bewerkbaarheid.
De hematiet staat al duizenden jaren bekend als heelsteen. Hij werd al gebruikt in het oude Babylon, in het oude Egypte, bij de Grieken en Romeinen, in de Middeleeuwen, daarna en nu nog steeds. De steen is steeds gebruikt bij bloedarmoede en voor het stelpen van bloedende wonden.
De oude Soemerische beschaving (3500-2000 v.Chr.) uit Mesopotamië (tegenwoordig zuidoost-Irak) was dol op lapis lazuli. Dit prachtige gesteente, gedolven in Afghanistan, is in talloze sieraden en objecten verwerkt. Er zijn beeldschone mozaïeken op muren en vloeren teruggevonden.
De Oude Grieken kenden de tijgeroog als een steen die je een goed humeur bezorgde en de zintuigen versterkte. De steen zou beschermen tegen verkeerde vrienden en andere negatieve elementen.
Mineraloog Henry How (1828 – 1879) ontdekte howliet in 1868 in Nova Scotia, zuidoost-Canada. De steen werd een populair onderdeel van sieraden.In de edelsteentherapie is howliet nog maar kort in gebruik.
Al heel vroeg, in de Steentijd, werd obsidiaan gebruikt voor het maken van werktuigen.
In Noord-Amerika gebruikten de Indianen obsidiaan om speren en pijlen van scherpe punten te voorzien. Daarnaast was obsidiaan voor de Indianen een belangrijke heelsteen en talisman.
Amethist kent een lange geschiedenis. Al eeuwen is het een geliefkoosde sier- en heelsteen. Het kristal werd gevonden in de piramides van het oude Egypte en in graven van Etrusken en Romeinen
Lavasteen verenigt de energie van vuur en aarde in zich waarbij de aardse energie het vuur een beetje tempert. Het vergroot je wilskracht, geeft moed en maakt sterk en volhardend.
De dumortieriet werd in Afrika beschouwd als versteend water, en was daarom zeer kostbaar. Waar deze steen ook werd gevonden, altijd was er water in de buurt. Waarom dumortieriet en water zo’n innige relatie hebben, is onbekend.
De agaat wordt al meer dan 8000 jaar gebruikt. De naam agaat is gegeven door Theophrastus (371-287 v.Chr.), een Griekse filosoof en schrijver. In zijn tijd werden kleurrijke agaten gevonden langs de rivier Achates op Sicilië. Tegenwoordig heet deze rivier Dirillo en worden er weinig agaten meer gevonden.